Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020

Του αντρειωμένου ο θάνατος


Ποιός έχει πέτρινη καρδιά 
μάτια να μην δακρύζουν 
Να πάει να πει στην Μάνα μου 
να μην με περιμένει...

Μένα με πήρε ο Άνεμος 
τον είχε βάλει ο Χάρος 
Γοργά κατηφορίζουμε  
στου Άδη τα παλάτια...

Ήθελε Έλληνα φρουρό 
ο Άδης μες στο κάστρο 
Να μην τον εφονέψουνε 
την νύχτα σαν κοιμάται...

Μην και του πάρουν τα κλειδιά 
τις πόρτες μην ανοίξουν 
Του Χάροντα μην κλέψουνε 
τα αργυρά δρεπάνια...

Σαν τον πρωτοαντίκρυσαν 
ο Άδης με τον Χάρο 
Αλαφιαστήκανε πολύ 
τους έπιασε τρεμούλα...

Τα μάτια τους χαζέψανε 
με το παράστημά του 
Αστράφταν οι πουλάδες του
νομίζαν φτερουγίζουν...

Το πράσινό του το μπερέ 
με το Εθνόσημό του 
Θα έδιναν όλον το χρυσό 
της πλάσης να τον πάρουν...

Δεν είχε χρώμα νεκρικό 
το άσπρο του θανάτου 
Μα ήταν κατακόκκινος 
σαν κερασιά στον μήνα...

Ο Άδης το κατάλαβε 
κι ο Χάροντας γελιέται 
ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΩΜΕΝΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ 
ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΛΟΓΙΕΤΑΙ...


9/6/2020
Κ/Δ Καρασάββας Σάββας 
για τον Λοχία Κ/Δ Μελιγκώνη Κων/νο...    




Οι δύο Σπαρτιάτες

Όταν Ο Κολοκοτρώνης έλεγε στους στρατιώτες του ότι, “Οι Έλληνες και στους Θεούς ορθοί μιλούνε” γνώριζε πολύ καλά την φάση των δυο Σπαρτιατών...