Στην προφορική λογοτεχνία των καφενείων, δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι αρβανίτικες πινελιές. Χιουμορίστες οι αρβανίτες, είρωνες στην υπερβολή, αλλά και αυτοσαρκαστικοί, έχουν γεννήσει μια ολόκληρη προφορική λογοτεχνία που πάει από γενιά σε γενιά. Ένα μέρος αυτής της λογοτεχνίας, είναι και τα ακαριαία ανέκδοτα. Σήμερα θα δημοσιεύσουμε ένα που μας έστειλε ο Παναγιώτης Θεοδώρου από τον Άγιο Θωμά...
- Γατσ τ'γκρίχετ φάρε? (Γιώργη σου σηκώνεται καθόλου;)
-Ρε Κολιό γιε φάρε μιρ? Κίο νούκου τούντετ, τι μ' θούαϊ πο γκρίχετ;
(Ρε Νίκο εισαι καθολου καλα? Ετούτη δεν κουνιέται και εσύ λες αν σηκώνεται?)
-Πο στούντετ εδέ σγκρίχετ, πρέε εδέ ριβίε.Τσι ε ντο;
(Άμα δεν κουνιέται και δε σηκώνεται κόφτη και πέτα τη. Τι τη θέλεις;)
-Λιέε τ' γκίτετ ατιέ, τ' ντούκεμ τσι γιαμ μπουρ.
(Άστη να βρίσκεται εκεί, να φαίνεται ότι είμαι άντρας)
-Στέρ νι φέντ τ' φόρτ τ' τρ'μπετ, π'ρ τ' σγκιόνετ
(Ρίξε μια δυνατή πορδή να φοβηθεί να ξυπνήσει)
-Λιέε ατιέ τ'φλιέ, ψε πο ντο τρ'μπετ, ντο π'ρ'μίρετ ν'μαλλ γκα φρίκα!!
(Αστην εκεί να κοιμάται γιατί άμα φοβηθεί και ξυπνήσει θα κατουρηθεί πάνω της από τον φόβο!!)
Παναγιώτης Θεοδώρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου